مروری بر استاندارد انواع لوله گالوانیزه
لولههای گالوانیزه مانند لوله پلی اتیلن تحت معیارهای متعددی تولید میشوند که هر یک ویژگیها و کاربردهای خاصی را هدف قرار میدهند. از معیارهای بینالمللی تا الزامات محلی، همه در کیفیت و قابلیت اطمینان محصول تأثیرگذارند. شناخت دقیق این استانداردها، کاربران را قادر میسازد تا محصولی متناسب با شرایط محیطی و نیازهای پروژه انتخاب کنند و از هدررفت منابع جلوگیری نمایند.
الزامات استاندارد گالوانیزه گرم
در روش گالوانیزه گرم، لولهها در روی مذاب غوطهور میشوند و لایهای ضخیم ایجاد میگردد. استاندارد گالوانیزه گرم مانند ASTM A123، ضخامت پوشش را بین 60 تا 120 میکرون تعیین میکند و تست چسبندگی را الزامی میداند. این روش برای محیطهای خورنده و فضای باز مناسب است و مقاومت بالایی در برابر عوامل جوی فراهم میآورد. فرایند تولید در دمای بالا انجام میشود که چسبندگی روی به فولاد را تقویت میکند.
ویژگیهای استاندارد گالوانیزه سرد
روش گالوانیزه سرد یا الکتروگالوانیزه، با استفاده از جریان الکتریکی لایهای نازکتر از روی را روی سطح لوله رسوب میدهد. استاندارد گالوانیزه سرد مانند ASTM B633، این روش را برای کاربردهای داخلی و کمفشار توصیه میکند. هزینهی کمتر و سرعت تولید بالاتر، از مزایای آن هستند، اما در برابر شرایط سخت، مقاومت کمتری نسبت به نوع گرم دارد. این روش برای پروژههای سبک و اقتصادی مناسب است.