انواع جوشکاری لب به لب
انواع جوشکاری لب به لب بر اساس جنس مواد و روشهای اجرا تفاوت دارد. این تکنیک در دو دستهی اصلی جوش فلزی و جوش پلاستیکی تقسیمبندی میشود که هر کدام ابزارها و کاربردهای خاص خود را دارند. انتخاب نوع مناسب به عواملی مانند نوع پروژه و شرایط محیطی بستگی دارد.
۱. جوش لب به لب فلزی
جوش مقاومتی (Resistance Butt Welding): از جریان الکتریکی برای ذوب فلز استفاده میکند و برای ورقهای نازک ایدهآل است.
جوش اصطکاکی (Friction Butt Welding): با ایجاد اصطکاک بین قطعات، حرارت تولید میشود و در صنایع هوافضا و خودروسازی رواج دارد.
جوش فلش (Flash Butt Welding): با جرقهی الکتریکی فلز را ذوب کرده و برای ریلهای راهآهن مناسب است.
۲. جوش لب به لب پلاستیکی (جوشکاری بات فیوژن)
جوش حرارتی: با دستگاههای مخصوص، لولههای پلیاتیلن را به هم متصل میکند و در خطوط انتقال آب پرکاربرد است.
جوش اولتراسونیک: از امواج فراصوت برای اتصال پلاستیکهای نازک بهره میبرد و در تولید قطعات کوچک استفاده میشود.
نکات مهم درباره جوش لب به لب
اجرای موفق این تکنیک نیازمند توجه به نکات مهم درباره جوش لب به لب است. این نکات از مرحلهی آمادهسازی تا پایان فرایند را در بر میگیرد و تأثیر مستقیمی بر کیفیت و دوام اتصال دارد. بیتوجهی به این موارد میتواند منجر به ضعف در جوش شود.
آمادهسازی و اجرا
تمیزکاری سطوح: هرگونه آلودگی مانند روغن یا گردوغبار باید پیش از جوشکاری حذف گردد.
تنظیم دما: دمای دستگاه باید با جنس ماده هماهنگ باشد تا ذوب یکنواخت رخ دهد.
کنترل فشار: فشار بیشازحد یا ناکافی، استحکام را کاهش میدهد.
شرایط محیطی
محیط کار باید از باد، رطوبت و تغییرات دمایی شدید دور نگه داشته شود. برای مثال، در جوشکاری بات فیوژن لولههای پلیاتیلن، دمای محیط باید بین ۵ تا ۴۵ درجهی سانتیگراد باشد. رعایت نکات مهم درباره جوش لب به لب، اتصالی مطمئن و بادوام را تضمین میکند.